QUEN SOMOS: Os que subscribimos este manifesto somos cidadáns no pleno uso dos nosos dereitos civís, e titulares da soberanía popular, da cal emanan os poderes do Estado. Os asinantes dirixímonos a todos os cidadáns do mundo, coñecedores da situación de pobreza, fame e enfermidade na que se atopa gran parte da poboación humana nun momento histórico, como o actual, no que se dispón dos suficientes medios políticos, económicos e científicos que puidesen solucionar estes problemas. Este manifesto ten vocación de universalidade, e vai dirixido a toda a humanidade, a cada ser humano que habita o planeta, para que tome conciencia da terrible situación á que se enfrontan millóns de persoas e dalgún xeito actúe en consecuencia para terminar con esta insostible situación. Por iso a versión orixinal en español será traducida a diversas linguas, pois o noso propósito consiste en facer oír a voz da opinión pública nos lugares nas que se toman as decisións políticas e económicas do mundo. A QUEN NÓS DIRIXIMOS: Dirixímonos á clase política gobernante dos nosos países; así como aos máis altos mandatarios das Organizacións Internacionais, tales como a Organización das Nacións Unidas, e aos Presidentes e Gobernos dos países máis poderosos economicamente da Terra.
MANIFESTÁMOSLLES:
1.- Que este texto ten a súa orixe na constatación da extrema situación de necesidade e de fame que sofre unha gran parte da poboación da Terra e no desigual e inxusta repartición de bens que existe actualmente no mundo. Entendemos que a ecuanimidad e a harmonía no mundo teñen por base o recoñecemento da dignidade intrínseca e dos dereitos iguais e inalienables de todos os membros da familia humana, polo cal é inadmisible que unha gran parte da poboación mundial teña que enfrontarse a unha realidade tan precaria, a tal grao de inxustiza e desigualdade, a tanta fame, pobreza e desnutrición.
2.- Que consideramos que dita situación é intrinsecamente perversa e non admisible nin moral nin eticamente, dado que todos os seres humanos nacen libres e iguais. Igualmente, temos presente que todos os cidadáns do mundo teñen eses dereitos desde o mesmo instante do seu nacemento e non como unha promesa futura cuxa conquista dependa da realidade política, social ou económica dos seus países.
3.- Que defendemos que é completamente inxusto, inmoral e un crime humanitario punible ante os tribunais internacionais e a Historia que, en pleno Século XXI, existan seres humanos que pasen fame no mundo, e que morran por iso. Que é un agravante dese crime que, existindo as leis internacionais suficientes, así como os medios técnicos, económicos e científicos para corrixir devandita situación, os que exercen o poder no mundo non leven a cabo as accións necesarias para solucionar o que xeracións futuras cualificarán de verdadeiro xenocidio no que serán culpables todos aqueles que, tendo os medios para solucionar o problema, non os empregaron.
4.- Que consideramos que esta inxusta situación é contraria ao dereito Natural, aos Dereitos Humanos e ás normas da máis elemental ética, e entendemos que chegou o momento de que a voz da opinión pública esixa dos seus gobernantes o final de tal estado de cousas.
5.- Que o presente manifesto non é un manifesto utópico; e que tampouco é un manifesto político, nin se pretende co mesmo a instauración dunha nova orde política ou socio-económico mundial, nin ningún menoscabo do tecido empresarial, sanitario e social do mundo desenvolvido, senón a máis elemental xustiza cos desfavorecidos.
POR TODO ISO, ESIXIMOS AOS NOSOS GOBERNANTES:
1.- A adopción de medidas inmediatas e urxentes para paliar tal situación de fame, enfermidade e desnutrición no terceiro mundo. Consideramos que tales medidas non constitúen unha utopía, senón que son perfectamente viables e posibles.
2.- Manter o compromiso de cumprir os Obxectivos do Milenio que, establecidos por Nacións Unidas no ano 2000, definen os principios aos que ha de axustarse a actuación dos países e do sistema económico internacional para superar, co horizonte fixado en 2015, as inxustizas que afectan á humanidade.
3.- A realización de accións solidarias sistemáticas cos países máis desfavorecidos e que se estableza unha orde lóxica e humano de prioridades na política económica, con proxectos intelixentes que cren riqueza e postos de traballo nos países afectados, facilitando un desenvolvemento sostible e un progreso que lles axude á consolidación dunha rede sanitaria, económica e social estable que faga posible o retorno a unha situación de partida igualitaria.
4.- Que se tomen as medidas necesarias para que os países ricos destinen unha parte dos seus orzamentos á creación de riqueza, de empresas e de fontes de traballo nos países afectados; así como a adopción dun acordo internacional, que debería subscribirse na ONU de obrigado cumprimento para os países desenvolvidos.
5.- A implantación dun código ético que regule a estratexia das empresas multinacionais, así como a eliminación dos paraísos fiscais e a aplicación da taxa Tobin, ú outra similar, ás transaccións comerciais internacionais, que permita crear un fondo de solidariedade xestionado por Nacións Unidas.
6.- Non aceptaremos simples declaracións de principios que non se traduzan en políticas concretas. En definitiva, APELAMOS ao sentido da xenerosidade e humanidade de todos, e fundamentalmente da clase política internacional economicamente poderosa.
Desde a terra que espera e cre firmemente na Solidariedade que constrúa un mundo mellor e máis xusto, a 30 de xaneiro de 2009
1.- Que este texto ten a súa orixe na constatación da extrema situación de necesidade e de fame que sofre unha gran parte da poboación da Terra e no desigual e inxusta repartición de bens que existe actualmente no mundo. Entendemos que a ecuanimidad e a harmonía no mundo teñen por base o recoñecemento da dignidade intrínseca e dos dereitos iguais e inalienables de todos os membros da familia humana, polo cal é inadmisible que unha gran parte da poboación mundial teña que enfrontarse a unha realidade tan precaria, a tal grao de inxustiza e desigualdade, a tanta fame, pobreza e desnutrición.
2.- Que consideramos que dita situación é intrinsecamente perversa e non admisible nin moral nin eticamente, dado que todos os seres humanos nacen libres e iguais. Igualmente, temos presente que todos os cidadáns do mundo teñen eses dereitos desde o mesmo instante do seu nacemento e non como unha promesa futura cuxa conquista dependa da realidade política, social ou económica dos seus países.
3.- Que defendemos que é completamente inxusto, inmoral e un crime humanitario punible ante os tribunais internacionais e a Historia que, en pleno Século XXI, existan seres humanos que pasen fame no mundo, e que morran por iso. Que é un agravante dese crime que, existindo as leis internacionais suficientes, así como os medios técnicos, económicos e científicos para corrixir devandita situación, os que exercen o poder no mundo non leven a cabo as accións necesarias para solucionar o que xeracións futuras cualificarán de verdadeiro xenocidio no que serán culpables todos aqueles que, tendo os medios para solucionar o problema, non os empregaron.
4.- Que consideramos que esta inxusta situación é contraria ao dereito Natural, aos Dereitos Humanos e ás normas da máis elemental ética, e entendemos que chegou o momento de que a voz da opinión pública esixa dos seus gobernantes o final de tal estado de cousas.
5.- Que o presente manifesto non é un manifesto utópico; e que tampouco é un manifesto político, nin se pretende co mesmo a instauración dunha nova orde política ou socio-económico mundial, nin ningún menoscabo do tecido empresarial, sanitario e social do mundo desenvolvido, senón a máis elemental xustiza cos desfavorecidos.
POR TODO ISO, ESIXIMOS AOS NOSOS GOBERNANTES:
1.- A adopción de medidas inmediatas e urxentes para paliar tal situación de fame, enfermidade e desnutrición no terceiro mundo. Consideramos que tales medidas non constitúen unha utopía, senón que son perfectamente viables e posibles.
2.- Manter o compromiso de cumprir os Obxectivos do Milenio que, establecidos por Nacións Unidas no ano 2000, definen os principios aos que ha de axustarse a actuación dos países e do sistema económico internacional para superar, co horizonte fixado en 2015, as inxustizas que afectan á humanidade.
3.- A realización de accións solidarias sistemáticas cos países máis desfavorecidos e que se estableza unha orde lóxica e humano de prioridades na política económica, con proxectos intelixentes que cren riqueza e postos de traballo nos países afectados, facilitando un desenvolvemento sostible e un progreso que lles axude á consolidación dunha rede sanitaria, económica e social estable que faga posible o retorno a unha situación de partida igualitaria.
4.- Que se tomen as medidas necesarias para que os países ricos destinen unha parte dos seus orzamentos á creación de riqueza, de empresas e de fontes de traballo nos países afectados; así como a adopción dun acordo internacional, que debería subscribirse na ONU de obrigado cumprimento para os países desenvolvidos.
5.- A implantación dun código ético que regule a estratexia das empresas multinacionais, así como a eliminación dos paraísos fiscais e a aplicación da taxa Tobin, ú outra similar, ás transaccións comerciais internacionais, que permita crear un fondo de solidariedade xestionado por Nacións Unidas.
6.- Non aceptaremos simples declaracións de principios que non se traduzan en políticas concretas. En definitiva, APELAMOS ao sentido da xenerosidade e humanidade de todos, e fundamentalmente da clase política internacional economicamente poderosa.
Desde a terra que espera e cre firmemente na Solidariedade que constrúa un mundo mellor e máis xusto, a 30 de xaneiro de 2009
