Mañá é o San Martiño, festa en Ourense.
A celebración dos Magostos aparece ciclicamente como a forma máis típica que os galegos temos de enxalzar á castaña, alimento básico ata a entrada da pataca americana.
Cantiga do magosto
Miña nai, doime a barriga
-Miña filla, confesión.
As castañas que comiche,
de que castiñeiro son?
A castaña no ourizo
quixo rir e reventou:
caendo castiñeiro abaixo,
mira que golpe levou!
Castañas asadas
e viño con mel;
e a miña señora
detrás do tonel.
Moza que estás no canizo
bota castañas abaixo,
anque non teña madil
acadochas no refaixo.
Monxe que estás no canizo
tira castañas para baixo,
tírame das máis grandiñas
que as pequenas non me baixo.
Acabáronse as vendimas
e veñen as esfolladas,
para comer coas mozas
catro castañas asadas.
Versión en castelán
Madre mia, me duele la barriga
-Hija mia, confesión.
Las castañas que comiste,
de que castaño son?
La castaña en el erizo
quiso reír y reventó:
cayendo castaño abajo,
mira que golpe llevó!
Castañas asadas
y vino con miel;
y mi señora
detrás del tonel.
Joven que estás en el canizo
echa castañas abajo,
aunque no tenga madil
las recojo en el refajo.
Monje que estás en el cañizo
tira castañas para bajo,
tírame las más grandes
que por las pequeñas no me bajo.
Se acabaron las vendimias
y vienen las (desfolladas) deshojadas (el maíz),
de comer con las jóvenes
cuatro castañas asadas.