
A man é a que lembra.
Viaxa a través dos anos,
desemboca no
presente sempre lembrando.
Apunta, nerviosamente,
o que vivía esquecido.
a man da memoria,
sempre rescatándoo.
As fantasmais imaxes
iranse solidificando,
irán dicindo quen eran,
por que regresaron.
Por que eran carne de soño,
puro material nostálxico.
A man vai rescatándoas
do seu limbo máxico.
José Hierro, de "Cuaderno de Nueva York” 1998
En Castelán
La mano es la que recuerda.
Viaja a través de los años,
desemboca en el presente
siempre recordando.
Apunta, nerviosamente,
lo que vivía olvidado.
la mano de la memoria,
siempre rescatándolo.
Las fantasmales imágenes
se irán solidificando,
irán diciendo quién eran,
por qué regresaron.
Por qué eran carne de sueño,
puro material nostálgico.
La mano va rescatándolas
de su limbo mágico.
José Hierro, de “Cuaderno de Nueva York” 1998