miércoles, 11 de febrero de 2009

O LOBO E O AÑIÑO


Esta é unha fábula de Fedro foi escrita para aquelas persoas que baixo falsos pretextos, oprimen aos inocentes.

Ad rivum eumdem lupus et agnus venerunt
O lobo e o año viñeron a carón do mesmo río

siti compulsi; superior stabat lupus
apurados pola sede; o lobo estaba na parte de arriba


longeque infeior agnus. Tunc fauce improba

e lonxe na parte de abaixo o añiño. Entón pola insaciable voracidade

latro incitatus iurgii causam intulit.

o ladrón (lobo) inducido, buscou unha causa para a disputa


"Cur, inquit, turbulentam fecisti mihi aquam bibenti?"

Por que, dixo, me entoldaches a auga que bebía?

Laniger contra timens:
O laúdo (añiño) temeroso (responde)

"Qui possum, quaeso, facere quod quereris, lupe?"

Como podo facer iso do que te queixas, por favor lobo?

A te decurrit ad meos haustus liquor"
a auga baixa dende onde ti estás ata os meus sorbos

Repulsus ille veritatis virubus

Refutado pola forza da verdade

"Ante hos sex menses male, ait, dixisti mihi"

Hai agora seis meses, dixo, que falaches mal de min"


Respondit agnus: "Equidem natus non eram
O añiño respondeu: " Pero se daquela aínda non nacera

Pater hercle tuus, ille inquit, male dixit mihi

O teu pai, por Hercules, dixo o lobo, falou mal de min

Atque ita correptum lacerat injusta nece
e sen máis, captúrao e despedázao, dándolle unha morte inxusta.

No hay comentarios: