viernes, 25 de noviembre de 2011

Hoxe toca isto


Abexouro zugándolle o néctar á Flor da Pasión

Aí vai a teoría, a práctica non é tan fácil


Que é unha relación de parella?


- Unha relación é cando dúas persoas se queren, se respectan e se divirten estando xuntas.

- É aceptarse mutuamente e querer á outra persoa coas súas virtudes e os seus defectos.

- É tratarse ben, con tenrura e sen faltar ao respecto.

- É saber escoitar á outra persoa e poder contarlle os teus problemas, inquietudes e desexos.

- É unha unión de sentimentos, no que unha persoa non se impón sobre a outra.

- É ter confianza mutua e non comprobar se o que fai ou di a túa parella é verdade.

- É ter diferentes puntos de vista e poder dialogar sobre eles sen que ningún impoña a súa opinión. Na variedade está o gusto.

- É compartir experiencias e momentos xuntos e é poder gozar de tempo e espazo para un/unha mesmo/a, para estar coas amizades, a familia ou realizar o noso hobby favorito sen que nos moleste que a nosa parella tamén o faga.

- É non abusar da parella pedíndolle constantemente que faga cousas polo outro.

- É poder expresarnos con toda liberdade e sen temor a que a nosa parella se enfade por dicir o que pensamos ou a que nos prohiba algo.

- É cando ningún se enfada se o outro nos leva a contraria.

- É valorar o esforzo e o traballo da miña parella.

- É cando ninguén impón a súa vontade.

- É aceptar e respectar as opinións, os gustos, actividades e amizades da outra persoa.

- É apoiarse e axudarse mutuamente en plans e proxectos aínda que estes non sempre coincidan.

- É recoñecer cando nos pasamos ou equivocado.

- É entender que ás veces hai que ceder para estar de acordo nunha decisión.

- É cando as decisións que nos afectan aos dous son o resultado dun acordo mutuo.
Enlace

Ten coidado con aqueles que pensan:

As mulleres son inferiores e deben obedecer aos homes

As tarefas domésticas e os fillos "son cousas de mulleres"


A muller debe seguir ao marido, aínda que teña que renunciar aos seus proxectos


O máis importante na vida dunha muller é casar


Coidado, o machismo mata!!!

Fontes: Fundación Mulleres





Versión en castelán


¿Qué es una relación de pareja?

- Una relación es cuando dos personas se quieren, se respetan y se divierten estando juntas.

- Es aceptarse mutuamente y querer a la otra persona con sus virtudes y sus defectos.

- Es tratarse bien, con ternura y sin faltarse el respeto.

- Es saber escuchar a la otra persona y poder contarle tus problemas, inquietudes y deseos.

- Es una unión de sentimientos, en el que una persona no se impone sobre la otra.

- Es tener confianza mutua y no comprobar si lo que hace o dice tu pareja es verdad.

- Es tener diferentes puntos de vista y poder dialogar sobre ellos sin que ninguno imponga su opinión. En la variedad está el gusto.

- Es compartir experiencias y momentos juntos y es poder disfrutar de tiempo y espacio para uno/a mismo/a, para estar con las amistades, la familia o realizar nuestro hobby favorito sin que nos moleste que nuestra pareja también lo haga.

- Es no abusar de la pareja pidiéndole constantemente que haga cosas por el otro.

- Es poder expresarnos con toda libertad y sin temor a que nuestra pareja se enfade por decir lo que pensamos o a que nos prohíba algo.

- Es cuando ninguno se enfada si el otro nos lleva la contraria.

- Es valorar el esfuerzo y el trabajo de mi pareja.

- Es cuando nadie impone su voluntad.

- Es aceptar y respetar las opiniones, los gustos, actividades y amistades de la otra persona.

- Es apoyarse y ayudarse mutuamente en planes y proyectos aunque éstos no siempre coincidan.

- Es reconocer cuando nos hemos pasado o equivocado.

- Es entender que a veces hay que ceder para estar de acuerdo en una decisión.

- Es cuando las decisiones que nos afectan a los dos son el resultado de un acuerdo mutuo.

Ten cuidado con aquellos que piensan:

Las mujeres son inferiores y deben obedecer a los hombres

Las tareas domésticas y los hijos "son cosas de mujeres"

La mujer debe seguir al marido, aunque tenga que renunciar a sus proyectos

Lo más importante en la vida de una mujer es casarse

Cuidado,¡¡¡el machismo mata!!!

Fuentes: Fundación Mujeres

miércoles, 23 de noviembre de 2011

Sonata Otoñal





Polos claros carreiros o outono camiña,
cos ollos dourados de amarelos reflexos.

Na marcha covarde do seu paso hai tino.


Ao dobrar as esquinas detense. Os seus dedos,
esmiúzan a carne das últimas rosas.


Leva ao brazo a capa de orballos e ventos
que sacude nas árbores co seu aspecto máis rudo.


A extensión despida. Por chairas e outeiros
vai deixando a súa sombra lentitude macilenta
das súas lívidas luces. Vai cargado de fantasías
as súas sazóns logradas. O sabor dos froitos
madúralle nas veas promisións de inverno.


Polos claros carreiros o outono declina
escorregando o seu paso polas paisaxes sen lume,
renacido no gozo da luz pensativa.


Engárzaselle na capa a tortura do tempo
que lle vence e azouta. Sóbeselle ao colo
a tristeza do Pino coa aurora do rezo.


Névalle na alma soidade. Íspese
a transida inocencia que vixía o silencio,
e agúzase nun fío de caricia indecisa
pola serra aterecido de asperezas, o nordés.


Polo aire alborece, retadora, a néboa,
e o candor da luz refúxiase no seu voo,
sorprendido de sombra. Foxe, volve... Alóxase
na paz da fronte pensativa do vello,
e desvela nos días transparencias douradas,
claridade traspasada de invernais axexos.

Pura Vázquez (Vida Gallega -1944)




Castellano, la versión original


Por los claros senderos el otoño camina,
con los ojos dorados de amarillos reflejos.

En la marcha cobarde de su paso hay cuatelas.

Al doblar las esquinas se detiene. Sus dedos,
desmenuzan la carne de las últimas rosas.

Lleva al brazo la capa de lloviznas y vientos
que sacude en los árboles con su ceño más rudo.

La extensión se desnuda. Por llanueras y cerros
va dejando su sombra lentitud macilenta
de sus lívidas luces. Va cargado de sueños
sus sazones logradas. El sabor de los frutos
le madura en las venas promisiones de invierno.


Por los claros senderos el otoño declina
resbalando su paso por paisajes sin fuego,
renacido en el gozo de la luz pensativa.

Se le engarza en la capa la tortura del tiempo
que le vence y azota. Se le sube al regazo
la tristeza del Pino con la aurora del rezo.


Se le nieva en el alma soledad. Se desnuda

la transida inocencia que vigila el silencio,
y se aguza en un filo de caricia indecisa
por la sierra aterido de asperezas, el cierzo.


Por el aire amanece, retadora, la niebla,
y el candor de la luz se refugia en su vuelo,
sorprendido de sombra. Huye, vuelve... Se aloja
en la paz de la frente pensativa del viejo,
y desvela en los días transparencias doradas,
claridad traspasada de invernales acechos.


Pura Vázquez (Vida Gallega-1944)

martes, 22 de noviembre de 2011

Resistirei, resistiremos



Baixaron as temperaturas, as noites xa quedan frías pero non lle ten medo ás adversidades e loce así de fermosa.

Aquí deixo un vídeo que me enviou por correo Isabel Barceló do blog Mujeres de Roma, axudará para alegrar un pouco o día.
Enlace
http://www.lasexta.com/sextatv/elintermedio/resistire__aunque_me_quiten_%3E%20todo__aguantare__los_anos_de_gobierno_del_pp/281523/121


Versión en castelán

Bajaron las temperaturas, las noches ya quedan frías pero no le tiene miedo a las adversidades y luce así de hermosa.


Aquí dejo un vídeo que me envió por correo Isabel Barceló del blog Mujeres de Roma, ayudará para alegrar un poco el día.