martes, 25 de agosto de 2009

A bolboreta e o caracol




É caghadiña ao seu pai



Galescola por Galiña Azul, Ghaliña?, Pita?, Churra?. (Casares escribiu un CONTO con ese titulo ???????)

Os conselleiros de Educación e de Traballo din que “o cambio de imaxe era necesario para desideoloxizar e despolitizar (Ja,ja,ja...) as aulas".

Educación recoñece que estuda segregar por lingua.



Aí vai unha fábula de Samaniego


Aínda que te elevou a fortuna desde o lixo aos cornos da lúa, se falas, Fabio, ao humilde con desprezo tanto como es grande serás necio. Que! Irrítaste? Oféndete a miña linguaxe? «Non se fala dese modo a un personaxe.» Pois fai conta, señor, que non me oíches, e escoita a un Caracol. Vaia de chiste

Nun fermoso xardín, certa mañá,
púxose moi oufana
sobre a branca rosa
unha recen nada Bolboreta.
O sol resplandecente
desde o seu claro oriente
os raios espallaba;
ela, á súa luz, as ás estendía,
só porque envexasen as súas cores
manchadas aves e pintadas flores.
Esta frívola, vaidosa de beleza,
ao volver a cabeza,
viu moi preto de si, sobre unha póla,
a un pardo Caracol. A bela dama,
irritada, exclamou: «Como, groseiro,
ao meu lado te achegas? Xardineiro,
de que serve que teñas con coidado
o xardín cultivado,
e garde o teu desvelo
a rica froita do rigor do xeo,
e os tenros botóns das plantas,
se emporca e come todo canto plantas
este vil Caracol de baixa esfera?
Ou o matas ao instante, ou vaia fóra»

«Quen agora te oíse,
se non te coñecese,
respondeu o Caracol, na miña conciencia,
que puidese tremer na túa presenza.
Mais dime, miserable criatura,
que acabas de saír do lixo,
podes negar que aínda non hai catro días
que gustosa adoitabas
como humilde réptil andar comigo,
e eu facíache honra en ser o teu amigo?
non é tamén evidente
que es por liña recta descendente
das eirugas, pobres fiandeiras,
que, mirándose en coiros,
das súas tripas fiaban e tecían
un fardo, en que no inverno se metían,
como ti te metiches,
e aínda non hai catro días que saíches?
pois se esta foi a túa orixe e a túa casa;
por que a túa arroutada se excede
a desprezar a un caracol honrado?»

O que ten de vidro o seu tellado, isto logra de bo con tirar as pedradas ao alleo.




Versión en castellano

Galescola por Gallina Azul, Ghaliña?, Pita?, Churra?. (Casares escribió un CUENTO con ese título ????????)

Los "conselleiros" de Educación y de Trabajo dicen que "el cambio de imagen era necesario para desideoloxizar y despolitizar (Ja,ja,ja...) las aulas".

Educación reconoce que estudia segregar por lengua.


Una fábula de Samaniego

La mariposa y el caracol (versión original)

Aunque te haya elevado la fortuna desde el polvo a los cuernos de la luna, si hablas, Fabio, al humilde con desprecio tanto como eres grande serás necio. ¡Qué! ¿Te irritas? ¿Te ofende mi lenguaje? «No se habla de ese modo a un personaje.» Pues haz cuenta, señor, que no me oíste, y escucha a un Caracol. Vaya de chiste

En un bello jardín, cierta mañana,
Se puso muy ufana
Sobre la blanca rosa
Una recién nacida Mariposa.
El sol resplandeciente
Desde su claro oriente
Los rayos esparcía;
Ella, a su luz, las alas extendía,
Sólo porque envidiasen sus colores
Manchadas aves y pintadas flores.
Esta vana, preciada de belleza,
Al volver la cabeza,
Vio muy cerca de sí, sobre una rama,
A un pardo Caracol. La bella dama,
Irritada, exclamó: «¿Cómo, grosero,
A mi lado te acercas? Jardinero,
¿De qué sirve que tengas con cuidado
El jardín cultivado,
Y guarde tu desvelo
La rica fruta del rigor del hielo,
Y los tiernos botones de las plantas,
Si ensucia y come todo cuanto plantas
Este vil Caracol de baja esfera?
O mátale al instante, o vaya fuera.»
«Quien ahora te oyese,
Si no te conociese,
Respondió el Caracol, en mi conciencia,
Que pudiera temblar en tu presencia.
Mas dime, miserable criatura,
Que acabas de salir de la basura,
¿Puedes negar que aún no hace cuatro días
Que gustosa solías
Como humilde reptil andar conmigo,
Y yo te hacía honor en ser tu amigo?
¿No es también evidente
Que eres por línea recta descendiente
De las orugas, pobres hilanderos,
Que, mirándose en cueros,
De sus tripas hilaban y tejían
Un fardo, en que el invierno se metían,
Como tú te has metido,
Y aún no hace cuatro días que has salido?
Pues si éste fue tu origen y tu casa;
¿Por que tu ventolera se propasa
A despreciar a un caracol honrado?»

El que tiene de vidrio su tejado, esto logra de bueno con tirar las pedradas al ajeno.

5 comentarios:

RGAlmazán dijo...

Una fábula preciosa, y real como la vida misma.
Antes que a nadie despreciar,
en el espejo te has de mirar.

Salud y República

mariajesusparadela dijo...

Supoño que as interrogacións non son de que non saibas que Casares escribíu ese conto, senón pola aplicación que lle da o señor afeicioado as "feijoadas" (teño unhas fabas boísimas).
¿Queres figos? hai para dar e tomar, xa sairon dez ou doce kilos pero quedan a centos...

Rita dijo...

Hola Dilaida, paso a saludarte, de nuevo aqui leyendo a mis amigos, una fábula muy bonita y certera, que vaya también mi crítica a ese Ministerio de Educación que tanto y tanto reforma pero cada día las cosas van peor en ese sector, y me remonto a muchos años atrás, creo que la educación cuanto más la tocan peor funciona, un beso querida amiga

matrioska_verde dijo...

tes razón que se parecen.. je je je

bicos,

Una dijo...

Maria Jesús no sabe qué hacer con tanto fruto,está que lo regala.¡qué gracia!.
Entre las fábulas,las plantas y los animales me transportas a los días de mi infancia,hace montones de años que no veo un caracol.
No sé si he entendido bien eso de segregar por lengua,aquí siempre desde que tenemos democracia las lengua vehicular es el mallorquín y no hay problema para los niños,en cuanto a los profesores siempre ha habido cursos de reciclaje que hace la universidad y aunque nos resulte difícil a cierta edad expresarnos en otra lengua no hay tampoco problemas,eso es una invención de los políticos que todo lo manipulan.
Aquí en Mallorca rechazan el catalán,con oir la palabra ya se ponen airados y es por culpa de la política porque es imposible dar a nivel general de las islas todas las variantes y peculiaridades y lo que se estudia es el catalán estándar,luego en cada localidad siempre se respetan las características propias del lugar.
Besos