Io

É unha historia que forma parte tamén da Metamorfose de Ovidio, está no libro primeiro a continuación de Dafne (da que falarei noutro momento). Io, filla do río Ínaco, (río divino de Argós) era unha fermosísima moza que cando ía visitar ao seu pai , Xúpiter ( o pai dos deuses o prototipo de macho que fai o que lle sae dos ovos, que engana a súa muller con todo o que se pon diante) fixouse nela e no momento decidiu que sería para el, quixese ela ou non (propio de algúns homes "ou eres para min ou non eres para ninguén") primeiro intentou con enganos que a moza fose pola fraga mentres ía calor (claro gustáballe a moza pero non quería que Xuno, a súa muller, o descubrise) nas profundidades da fraga ela non o vería, pero Io non se deixou enganar e intentou fuxir; entón o deus cubriu a terra cunha densa néboa, a moza sentiuse perdida e Xúpiter colleuna e violouna (Ovidio non di exactamente iso, el di "cum deus inductas lata caligine terras occuluit tenuitque fugam rapuitque pudorem." é dicir "cando o deus cubriu a terra en densa e extensa néboa, detivo á fuxitiva e arrebatoulle a virxinidade").
A Xuno chamoulle a atención ver a néboa nun día con tanto sol e como coñecía o "elemento que tiña na casa" buscouno no ceo e o non encontralo imaxinou o que estaba a pasar e di: "aut ego fallor aut ego laedor" (ou me engano ou me están a aldraxar). Ao darse conta Xúpiter de que o ía descubrir a súa muller, transformou a Io nunha fermosa tenreira (eu imaxino que sería da raza rubia galega, son as máis fermosas) a Xuno gustoulle tanto ao vela que lla pediu como agasallo (ela sabía quen era) pero el seguiu a mentir, a moza gustáballe moito pero se non lla daba a súa muller ía sospeitar (tamén é covarde). "Quid faciat? crudele suos addicere amores, non dare suspectum est" (Que facer? entregarlle os seus amores é cruel, non darllos sospeitoso). Ao final entrégalle a vaca a Xuno e esta sabendo como é o seu marido confíalla a Argos "o que vía por todas partes" para que a vixíe e Xúpiter non se chegue a ela.
Quen saíu perdendo nesta historia?, a pobre Io, ela que só pasaba por alí, ao fin rematou con cornos e vixiada por un monstro.