As Fragas do Eume
AS PALABRAS
Vén o ar ateigado de palabras,
cada mañá chamando aos nosos vidros,
para pór a xermolar son e semente.
As palabras decote
están falando
e somos nós os xordos á mensaxe
que no seo das sílabas carrexan.
Valentín Paz Andrade
14 comentarios:
Que sea bueno, pues, y fructífero. Bicos.
No tengo duda: estamos y queremos estar sordos.
bicos
As nosas letras, onte.
E eu, para celebralo, traballando.
Hoxe, só en galego, a pesar dos fallos que cometín. Eu estou con vostede. A loita por unha lingua é sempre honesto.
Corrixa o texto, e creo que tanto os puntos fortes e débiles o tradutor de Google. Pero eu non teño a ninguén, en calquera caso, os galegos que estás a loitar pola súa lingua
Feliz día de las letras gallegas y feliz fin de semana
Bicos
A min sempre me gustou dar unha volta pola fermosa cidade de Ribadeo
O de fermoso, fermosa, vai máis ben pola paisaxe da Ría. Góstame o apouso con que falan os habitantes da vila ou cidade. Parece mesmamente que todo o mundo vive sen preocupacións económicas. Que gorentan unha vida moi folgada e doada. Será ou non será...
Mais agora góstame moito máis ribadeo dende que tiven a sorte de presenciar aquil Gran Miragre.
A cousa foi fai poucos anos.
Non teria tal sorte se non fose amigo de Pepiño o Xaropes que foi quen me levou alá. O de "Xaropes" viñalle de botar algúns anos de mancebo de botica na cidade do Eo.
Era farrista e moi amigo de dar bromas pesadas ós do seu trato, foran quen fosen.
Era il pernudo, loiro, birollo e cuasemente elbado. Decía que na súa persoa había un imán que chamaba polo ausurdo. Que lle pasaban de cote cousas inespricabres e molestas. Poño por caso... (A. Fole)
Grazas a algúns dos marabillosos blogs aos que estou subscrita, vou lendo cousiñas de Valentín Paz Andrade que antes non lera.
:)
Alédome moito atoparme con espazos como este, onde aprendo máis da miña lingua .
Un saúdo.
Pouco a pouco éncheme máis de ledicia atoparme con espazos como este ,aprendo cousas novas na miña propia lingua.
Un saúdo desexándoche unha boa fin de semana.
Feliz día al gallego, no sólo hoy, sino siempre, una lengua dulce y musical.
Lo celebras con unos bellos versos.
Bicos, querida Dilaida.
fermosas palabras que honran as palabras mais nosas e fermosa paisaxe, desde o monasteriro perdido no medio da fraga.
biquiños
Enhorabuena por ese día y, sobre todo, mucho ánimo para seguir defendiéndolas. Con los tiempos que corren... Un abrazo muy fuerte.
A foto é mui boa. Non sei se será así hoxendía.
E o texto; que dicir ?. Hai tantas palabras que chaman por nós e non lles prestamos atención !.
En este dia especial para vosotros y vuestra lengua te mando mi recuerdo Dilaida. El buen recuerdo que conservo de ti y que no quiero nunca olvidar.
ten un día feliz hoxe e sempre.
Anna Jorba Ricar
Publicar un comentario