Caraveis da China
Roseira
Roseira e caraveis da China
Roseira, menos presunción
onde están os caveis,
pois serán mañá espiñas
as que agora rosas son.
De que serve presumir,
roseira, de bo parecer,
se aínda non acabas de nacer
cando empezas a morrer?
Fai chorar e rir
vivo e morto o teu roibén
nun dia ou nun sol:
desde o Oriente ao solpor
vai a túa fermosura nun paso,
e en menos a túa perfección.
Roseira, menos presunción
onde están os caraveis,
pois serán mañá espiñas
as que agora rosas son.
Non é moi grande a vantaxe
que a túa calidade mellora:
se son as túas toucas a aurora,
é a noite a túa mortalla.
Non hai floriña tan baixa
que non te alcance de días,
e das túas cabalerías,
por descendente da alba,
estase rindo a malva,
cabeleira dun terrón.
Roseira, menos presunción
onde están os caraveis,
pois serán mañá espiñas
as que agora rosas son.
Francisco de Quevedo
7 comentarios:
que flores mas bonitas
Además:
Caravel de caraveles,
veño de lonxe por verte.
Caravel de caraveles,
veño por falta de verte,
non por falta de mulleres
me encantan las flores,estas son muy preciosas! Dilaida te deseo que tengas un buen día y te doy las gracias por alegrar mi viosta con tanta belelza!
Que bonitos los claveles chinos. La verdad es que no tienen nada que enviadiarle a las rosas, como bien dice Quevedo :)
Buen día para ti.
A pesar de sus espinas y la brevedad de su vida son increiblemente hermosas las rosas.Es un buen regalo el que nos haces con este poema y estas imágenes.Besos
Quevedo era un pouco cenizo: carpe diem (¿non falaba Horacio de recoller as rosas no seu momento?, se Quevedo as collera cando debía, non lle poñería pegas.) Precioso xardín: Rosas e caraveis galegos, de Coles.
Ou era Ovidio...?
Publicar un comentario