A creación do home segundo Ovidio

Faltaba aínda un ser vivo máis nobre que aqueles,
Deerat adhuc animal sanctius his


máis capaz e de espírito elevado e que puidese gobernar aos demais.
capacius mentisque altea et quod posset dominari in cetera


Naceu o home, ao mellor fíxoo coa súa divina semente o creador das cousas,
Natus est homo; sive hunc fecit divino semine ille opifex rerum,

embrión dun mundo mellor, ou quizais a terra recente separada
origo mundi melioris, sive tellus recens seductaque


hai pouco do profundo éter retiña as sementes do seu parente ceo;
nuper ab alto Aethere retinebat semina cognati caeli


Xapeto mesturándoa con augas pluviais modelouna a imaxe dos deuses
Iapeto satus mixtam undis pluvialibus quam finxit in effigiem deorum

que dirixen todas as cousas, como mirasen inclinados cara a terra os demais seres vivos,

moderantum cuncta, cum spectent prona terram cetera animalia


deu ao home un rostro altivo e ordenoulle mirar cara o ceo
dedit homini os sublime (-que) iussit videre caelum

e levantar a cara dirixida aos astros. Así, a terra, que había pouco fora ruda e sen imaxe,

et tollere vultus erectos ad sidera. Sic, tellus, quae modo fuerat rudis et sine imagine


transformada levou por riba dela as descoñecidas figuras dos homes.
conversa induit ignotas figuras hominum



Versión orixinal (Metamorfose I (75-88)
Sanctius his animal mentisque capacius altae
deerat adhuc et quod dominari in cetera posset:
Natus homo est, sive hunc divino semine fecit
ille opifex rerum, mundi melioris origo,
sive recens tellus seductaque nuper ab alto 80
aethere cognati retinebat semina caeli;
quam satus Iapeto, mixtam pluvialibus undis,
finxit in effigiem moderantum cuncta deorum,
pronaque cum spectent animalia cetera terram,
os homini sublime dedit caelumque videre
iussit et erectos ad sidera tollere vultus:
sic, modo quae fuerat rudis et sine imagine, tellus
induit ignotas hominum conversa figuras.