viernes, 8 de enero de 2010

Sesenta aniversario da morte de Castelao

Aquí había un debuxo de Castelao, onde aparece unha nai e unha nena que se nega ir a escola e dille a súa nai: - Non quero ir porque o escolante pégame e a escola cheira que fede.

Síntoo pero o debuxo tomárao dunha páxina e aínda que estaba indicado que páxina era, sacáronmo

Saberán o que é cheirar ou feder os nen@s que teñan que sufrir o decreto?

Ese decreto CHEIRA MAL e dicir FEEEEEEEDE

Feijóo: “O novo decreto do galego dálle a oportunidade aos alumnos para que se dirixan aos profesores no idioma que consideren oportuno, tanto en expresión oral como escrita.

Alguén no seu san xuízo e con dous dedos de fronte entende isto que di o
Presidente ou
Presidete? (eu non o inventei, pono en ebay "cena Presidete da Xunta de Galicia...."

Hoxe só vai en galego, non teño ánimos para polo en castelán, PERDOADE os que non entendedes o galego, prometo que non vai pasar isto moitas veces.

8 comentarios:

mariajesusparadela dijo...

Os que entran aquí, non lle vai importar moito...o malo sería se entrara o da "feijoneta", que seguro que non entendía nada...pero el debía de ser dos que non ía á escola porque "para o que se aprende nun día"...
Manda carallo.

RGAlmazán dijo...

Este tipo es galleñol, o sea nacido en Galicia con espíritu y tendencias españolistas rancias.
Desde luego hay tierras que no merecen los gobernantes que tienen, la tuya y la mía son de esas.

Salud y República

Felipe Medina dijo...

me han gustado mucho los dibujos de la página.

Dilaida no te deprimas.Ésto no puede ser eterno porque nada lo es.

Pobres gallegos con personajes como éste

Muchos bicos

Juan Carlos dijo...

Lo de Presidete no lo entiendo, a ver si me ilustráis. Lo de hablar en castellano o gallego es algo que en casa de mis abuelos en Orense (que dicho sea de paso, mi abuelito era leonés y mi abuelita de Bande) y en la de mis tíos en Coruña daba absolutamente igua; en cualquiera de los dos idiomas nos entendíamos. Incluso los nietos y/o sobrinos que éramos de Ávila o de Madrid. Y de Castelao fue el primer libro en gallego que me regalaron. Con 14 años, creo recordar, que me lo regaló mi abuelito: Cousas da vida de la Editorial Galaxia. Está el pobriño de lo más perjudicado por todas las veces que ha sido leído. El primero de los muchos que tengo pero que guardo como un tesoro

Elsis dijo...

Dilaida, no tenés que disculparte, vine porque hace mucho tiempo que no te veo y quería dejarte mi cariño.

Besitos, querida amiga!

Ciberculturalia dijo...

Te digo querida lo que otros te han dicho ya. No te deprimas y sigue, sigamos, denunciando la casposidad de estos politiquillos que no merecen gobernar.
Un abrazo solidario

paideleo dijo...

A min quédame o traballo de ensinar a meu fillo a diferenza entre arrecender e apetrenar. Non creo que haxa escola na nosa terra que ensine iso.

Isabel Barceló Chico dijo...

Es muy indignante que se decida por votación en que lengua se darán las clases... Lo más doloroso es que a ese señor lo han elegido los gallegos. Besos, querida amiga.