Esta é unha gatiña
Este é un gatiño
Aquí están a darse un biquiño
Que fermosos!
Aínda non teñen nome, son os fillos de Mixa, teñen quince días
Un hábil gato fai tal matanza de ratos, que ve un e é cea servida. Os poucos que quedan, sen valor para saír do seu buraco, confórmanse coa súa fame. Para eles, ese non é un gato, é un diaño carniceiro. Unha noite en que o gato sae polos tellados en busca do seu amor, os ratos fan unha xunta sobre o seu problema máis urxente.
Desde o comezo, o rato máis vello, sabio e prudente, sostén que dalgún xeito, tarde ou cedo, hai que idear un medio de modo que sempre avise da presenza do gato e poidan eles agocharse a tempo. Efectivamente, ese é o remedio e non hai outro. Todos foron da mesma opinión, e nada lles parece máis indicado.
Un dos asistentes propón poñerlle un cascabel ao pescozo do gato, o que lles entusiasma moitísimo e din que será unha excelente solución. Só se presenta unha dificultade:
Quen lle pon o cascabel ao gato?.
- Eu non, non son parvo, non vou!
- Ah, eu non sei como facelo!
En fin, remata a reunión sen adoptar ningún acordo.
Sentenza: Nunca busques solucións imposibles de realizar.
Desde o comezo, o rato máis vello, sabio e prudente, sostén que dalgún xeito, tarde ou cedo, hai que idear un medio de modo que sempre avise da presenza do gato e poidan eles agocharse a tempo. Efectivamente, ese é o remedio e non hai outro. Todos foron da mesma opinión, e nada lles parece máis indicado.
Un dos asistentes propón poñerlle un cascabel ao pescozo do gato, o que lles entusiasma moitísimo e din que será unha excelente solución. Só se presenta unha dificultade:
Quen lle pon o cascabel ao gato?.
- Eu non, non son parvo, non vou!
- Ah, eu non sei como facelo!
En fin, remata a reunión sen adoptar ningún acordo.
Sentenza: Nunca busques solucións imposibles de realizar.
3 comentarios:
Eu sabía un poemiña que falaba desa historia:
Juntáronse los ratones
para librarse del gato
Y después de largo rato
de disputas y opiniones...etc.
Así pasei a infancia, aprendendo poesías...
Eu tamen teño unha gatiña pequena, a miña ten xa case un mes, tamen a teño sen nome.biquiños
Son preciosos,nosotros tenemos al lado de casa todos esos gatitos callejeros que ves en mi blog,cada año una nueva camada,me gusta mucho mirarles por la ventana,no sé cómo se las arreglan para sobrevivir,de dónde sacarán agua y comida pero tienen un aspecto estupendo,casi en el centro de Palma y estoy casi rodeada de casas abandonadas una con gatitos y otra con dos perros casi siempre solos y nerviosos.Un abrazo
Publicar un comentario